خورشید (نام‌های ادبی یا قدیمی: خور ، هور ، مهر ، روز ) یکی از ستارگان کهکشان راه شیری و تنها ستارهٔ سامانه خورشیدی است که در مرکز آن جای دارد. خورشید یک کره کامل است که از پلاسمای داغ ساخته شده‌است و در میانهٔ آن میدان مغناطیسی برقرار است.این ستاره که قطری نزدیک به ۱٬۳۹۲٬۰۰۰ کیلو متر دارد سرچشمهٔ اصلی نور، انرژی، گرماو زندگی بر روی زمین است. خورشید نخستین جسم در سامانه خورشیدی بر پایهٔ جرم و حجم می‌باشد.

سِتاره گوی آسمانی درخشان و بسیار داغی از پلاسماست که انسجام خود را با نیروی گرانش خود حفظ می‌کند. نزدیکترین ستاره به زمین خورشید و پس از آن پروکسیما قنطورس است. ستارگان قابل دیدن در شب از روی زمین، به دلیل فاصلهٔ بسیار دورشان به شکل نقاطی ثابت (گاهی زن) و روشن دیده می‌شوند. در طول تاریخ، گروه‌های ستاره‌های برجسته‌تر، به نام صورت هاو صورت واره های فلکی، گروه‌بندی شده و روشن‌ترین ستارگان نیز نام‌گذاری شده‌اند.